مقایسه ی میزان موفقیت کلینیکی و رادیوگرافی 6 و 12 ماهه ی دندان های مولر دوم شیری پالپوتومی شده با فرموکرزول و بیودنتین

یکی از درمان های رایج برای نگهداری دندان های شیری پوسیده تا زمان افتادن طبیعی آن ها، پالپوتومی می باشد. مواد مختلفی همچون فرموکرزول، زینک اکساید اوژنول، Mineral trioxide aggregate و بیودنتین در پالپوتومی دندان ها به کار می رود. هدف از این مطالعه، مقایسه ی میزان موفقیت کلینیکی و رادیوگرافی مولرهای شیری پالپوتومی شده با فرموکرزول و بیودنتین بود.

در این کارآزمایی بالینی، 66 دندان مولر دوم شیری فک پایین کودکان 4-7 ساله ی مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده ی دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان اصفهان در سال تحصیلی 96-97، که دارای معیارهای لازم برای انجام پالپوتومی بودند، انتخاب شدند. در هر بیمار به طور تصادفی، یک دندان در گروه پالپوتومی با فرموکرزول و یک دندان در گروه پالپوتومی با بیودنتین قرار گرفت و درمان پالپوتومی دندان ها با استفاده از فرموکرزول و بیودنتین انجام شد. سپس با روکش استیل زنگ نزن، تاج دندان ها بازسازی شدند. در فراخوان های 6 و 12 ماهه، نتایج کلینیکی و رادیوگرافی این دندان ها ثبت شد. داده های به دست آمده با آزمون آماری فیشر و نرم افزار SPSS نسخه ی 22 تجزیه و تحلیل شدند (0/05 = α).

موفقیت کلینیکی 6 و 12 ماهه ی پالپوتومی هر دو گروه، 100 درصد بود. موفقیت رادیوگرافی 6 ماهه ی گروه فرموکرزول، 84/8 درصد و گروه بیودنتین، 93/9 درصد بود (0/21 = p value). موفقیت رادیوگرافی 12 ماهه ی گروه فرموکرزول و گروه بیودنتین به ترتیب 81/8 و 93/9 درصد بود (0/13 = p value).

بیودنتین در مقایسه با فرموکرزول، موفقیت کلینیکی و رادیوگرافی 6 و 12 ماهه ی بهتری داشت ولی اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد، بنابراین به نظر می رسد که بیودنتین، می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب جهت پالپوتومی مولر دوم شیری مندیبل مطرح باشد.