مولفه های موثر الزام به انجام و حفظ فعالیت جسمانی مبتنی بر مدل ارتقاء سلامت پندر در زنان میانسال ساکن در مناطق جنوب ایران طی سال 1397

 سازمان بهداشت جهانی کاهش شیوع رفتار کم تحرکی را تا سال 2025 اولویت اصلی خود ذکر کرده است. یکی از الگوهای جامع اصلاح سبک زندگی، مدل ارتقاء سلامت پندر است. هدف این مطالعه، تعیین مولفه های موثر الزام به انجام و حفظ فعالیت جسمانی مبتنی بر مدل ارتقاء سلامت پندر در زنان میانسال بود.

در این مطالعه توصیفی، داده های در دسترس طی روزهای مختلف سال 1397 از مراکز خدمات جامع سلامت غرب شهر اهواز بر اساس رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری جمع آوری شدند. این اطلاعات شامل خصوصیات دموگرافیک، الزام به انجام و حفظ فعالیت جسمانی، حمایت اجتماعی، موانع درک شده، خودکارآمدی و لذت درک شده بودند. از شاخص میانگین واریانس استخراج شده و معیار فورنل - لارکر جهت سنجش روایی همگرا و واگرا و از ضرایب آلفای کرونباخ و پایایی مرکب برای بررسی همسانی درونی استفاده شد.

میانگین و انحراف معیار سنی افراد 72/6±22/38 سال بود. موانع قابل کنترل بیشترین (265/0) و موانع غیرقابل کنترل کمترین (152/0) تاثیر را در الزام به انجام و حفظ فعالیت جسمانی داشتند. ضرایب پایایی مرکب موانع قابل کنترل (75/0) و غیرقابل کنترل (79/0) در حد مطلوبی قرار داشتند.

مدل ارایه شده از برازش کافی جهت تعیین مولفه های اصلی الزام به انجام و حفظ فعالیت جسمانی در زنان میانسال برخوردار بود. توصیه می شود به نقش موانع قابل کنترل و غیرقابل کنترل در کنار لذت درک شده برای الزام به انجام و حفظ فعالیت جسمانی در زنان میانسال توجه ویژه ای داشته باشیم.