تاثیر خنده درمانی بر میزان خستگی و افسردگی بیماران تحت همودیالیز شهرستان صومعه سرا و فومن در سال 1396

 نارسایی کلیه، تخریب برگشت ناپذیر عملکرد کلیوی است که درمان رایج آن همودیالیز می باشد. همودیالیز موجب بروز تنش های روانی، خستگی و افسردگی در بیماران می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر خنده درمانی بر میزان خستگی و افسردگی بیماران همودیالیزی انجام شد.

این کارآزمایی بالینی، به شیوه تمام شماری بر روی 70 بیمار تحت همودیالیز در شهرستان صومعه سرا و فومن، در سال 1396 انجام شد. پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه چندبعدی خستگی و افسردگی بک 2، توسط هر دو گروه قبل از مداخله تکمیل شد، سپس جلسات خنده درمانی به مدت 4 هفته و 8 جلسه با زمان 45-30 دقیقه، برای گروه مداخله اجرا شد و در پایان آخرین جلسه پرسشنامه ها مجددا توسط هر دو گروه تکمیل گردید. در طول مداخله گروه کنترل، تنها درمان های معمول بخش را دریافت کرد. داده ها، با استفاده از  آزمون های t مستقل، لون، من ویتنی یو و ویلکاکسون، تجزیه و تحلیل گردید.

میانگین نمرات افسردگی و خستگی، پیش از شروع مداخله معنی دار نبود. پس از مداخله، نمره افسردگی و خستگی در دو گروه با هم تفاوت معنی داری پیدا کرد (001/0=p). نمره افسردگی در گروه مداخله از 56/11 ± 73/24 به 00/5 ± 88/10 و نمره خستگی از 07/16 ± 95/74 به 70/14 ± 53/52 رسید.

مداخله خنده درمانی سبب کاهش افسردگی و خستگی در بیماران تحت همودیالیز  شد. بنابراین، فراهم نمودن تمهیدات لازم از سوی مدیران ارشد پرستاری، در به کارگیری خنده درمانی به منظور ارتقای کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی توصیه می گردد.