مقایسه نرخ انباشتگی فلزات سنگین سرب و کادمیوم در بی مهرگان کفزی و ماهی خیاطه (Alburnoides eichwaldii) در رودخانه تجن استان مازندران، ایران

این مطالعه به منظور بررسی روند انتقال فلزات سنگین (کادمیوم و سرب) از آب به بی مهرگان کفزی و ماهی خیاطه (A. eichwaldii) در فصول بهار و پاییز در 5 ایستگاه در رودخانه تجن استان مازندران انجام شد. میزان فلزات سنگین سرب و کادمیوم در نمونه های آب، بی مهرگان کفزی و بافتهای عضله و کبد ماهی خیاطه توسط دستگاه ICP-OES قرایت شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین غلظت این فلزات در فصول و ایستگاه های مختلف در آب و بی مهرگان کفزی دیده نشد (p>0.05). در بی مهرگان کفزی میانگین غلظت فلز سرب در فصول بهار و پاییز به ترتیب 381/58±815/64 و 48/71±74/67 و فلز کادمیوم 32/3±249/5 و 53/4±148/7 میکروگرم بر گرم وزن خشک بود. بیشترین و کمترین میزان فلز سرب در بافت عضله ماهی 04/2 و 471/0 میکروگرم بر گرم وزن خشک بوده که در ایستگاه اول دارای اختلاف معنی داری با ایستگاه پنجم بود .(p<0.05) بیشترین و کمترین غلظت فلز کادمیوم در عضله ماهی به ترتیب 006/0 و 002/0 میکروگرم بر گرم وزن خشک به دست آمد .(p<0.05) در مطالعه حاضر، میزان انباشتگی فلزات سنگین سرب و کادمیوم در بی مهرگان کفزی بیشتر از عضله ماهی خیاطه است (p<0.05). روند انتقال فلزات سنگین در طول زنجیره غذایی مشخص گردید که تجمع فلزات سنگین با افزایش سطح غذایی روند معکوسی نشان می دهند و میزان فلزات سنگین در بی مهرگان کفزی بیشتر از بافت های مورد بررسی ماهی خیاطه بوده است.