مطالعه داده بنیاد حاشیه نشینی و توسعه اجتماعی (شناسایی شرایط مداخله گر، راهبردها و پیامدهای تحقق نیافتگی توسعه اجتماعی در بین حاشیه نشینان پاکدشت)

زندگی شهری همواره با مشکلات متعددی از جمله حاشیه نشینی روبرو بوده است. این وضعیت به شکل فزاینده ای منجر به عدم تحقق توسعه و نهادینه نشدن ابعاد مختلف آن، به ویژه توسعه ی اجتماعی در بین حاشیه نشینان شده است. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف شناسایی شرایط «مداخله گر»، «راهبردها» و «پیامدهای» عدم تحقق توسعه ی اجتماعی در بین حاشیه نشینان پاکدشت انجام گرفته است. جامعه ی مورد مطالعه، کلیه ی ساکنان بالای 18 سال مناطق نه گانه شهر پاکدشت بودند. نمونه گیری به شیوه ی «هدفمند و نظری» انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه بود که بعد از مصاحبه با 30 نفر و نیل به اشباع نظری، به تحلیل داده ها پرداخته شد. تحلیل ها بر اساس سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی انجام گرفت. در کدگذاری محوری، پدیده ی محوری «تعلیق وجودی» استخراج شد. یافته ها نشان می دهد که شرایط مداخله گر در فهم حاشیه نشینان «سستی منزلت اجتماعی، ذهنیت توسعه دولت محور، خشونت و نگاه حذفی و مسئولیت پذیری و تعلق اجتماعی پایین» هستند. راهبردهای اتخاذشده در برابر این شرایط «خودحاشیه سازی، حداکثرسازی منافع و تداوم بخشی و زوال عاملیت گرایی» هستند که با پیامدهای همچون «گسست اجتماعی روانی و مرکزیت اقتصاد در زندگی اجتماعی همراه است که خود را به صورت شکل گیری منش عادتی و فاصله گذاری شکننده با محیط و فهم تک بعدی از توسعه» نشان می دهند.