تبیین جامعه شناختی تاثیر تاب آوری و خودکنترلی بر قانون گریزی شهروندان (مورد مطالعه: استان ایلام)

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر خودکنترلی و تاب آوری بر قانون گریزی در بین شهروندان استان ایلام انجام گرفته است. قانون گریزی (نوع نرم) در دو بعد قانون گریزی ذهنی و عینی مورد بررسی قرار گرفته است. روش این پژوهش پیمایشی، و از نوع همبستگی و تحلیلی، با ابزار پرسشنامه است. جامعه ی آماری شامل کلیه ی شهروندان بالای 18 سال استان ایلام در سال 1395 است و نوع نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 384 برآورد گردید.یافته ها و نتایج بدست آمده از پژوهش حاکی از آن است که متغیرهای خودکنترلی و تاب آوری تاثیر افزایشی، مثبت و مستقیمی بر روی قانون گریزی شهروندان استان ایلام دارند. نتایج حاصل از آزمون مدل معادلات ساختاری (Amos) نشان می دهد که متغیر تاب آوری 23/0 از واریانس متغیر وابسته در جامعه را تبیین، و متغیر خودکنترلی 30/0 واریانس متغیر وابسته (قانون گریزی) در جامعه را پیش بینی می کند. با توجه به یافته های تحقیق، توانمندسازی و تقویت روحیه ی تاب آفرین و خودکنترل ضرورت دارد.