تحلیل عددی شریان کرونری استنت گذاری شده: بررسی عملکرد دو استنت با جنس های منیزیمی و فولادی

در سال های اخیر، استفاده از استنت های شریانی برای درمان بیماری گرفتگی شریان های کرونری قلب افزایش یافته است. استنت های آلیاژی منیزیمی زیست تخریب پذیر در سال های اخیر به علت چشم اندازهای بالقوه شان بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. برای مصارف گسترده تر استنت های فلزی جذبی در مراکز بالینی، بایستی عملکردشان با استنت های فلزی دایمی بر مبنای رفتار مکانیکی شان قابل مقایسه باشد. در این پژوهش، از روش اجزای محدود برای بررسی تاثیر هندسه و جنس استنت بر عملکرد آن استفاده شده است. بدین منظور مدل های استنت، از دو ماده مختلف، فولاد ضد زنگ 304 و الیاژ منیزیم AZ31، استفاده شده و از مدل هندسه پالماز-اسچاتز استفاده شده و پس از مدل سازی عملکردشان مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج ارایه شده شامل توزیع تنش بر روی استنت و رگ و پلاک ساده، تغییرات قطر خارجی استنت، نسبت برگشت پذیری شعاعی، نسبت برگشت پذیری طولی و درصد کاهش طول است. با مقایسه مقدار تنش ایجاد شده بر روی رگ، تاثیر جنس استنت بر میزان گرفتگی مجدد پس از استنت گذاری مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته های این تحقیق، احتمال گرفتگی مجدد پس از استنت گذاری برای استنت های منیزیمی در مقایسه با استنت های فولادی 304 کمتر است.