بررسی نشانه های روان شناختی در سرگیجه

همراهی نزدیک اختلال وستیبولار، روانشناختی و نورولوژی سبب درمان نامطلوب بیماران می شود، بنابراین، مهم است که پزشکان در برخورد با بیمار سرگیجه مسایل روانپزشکی را هم در نظر داشته باشند.

بررسی فراوانی علایم روانشناختی در شکایت سرگیجه .

مواد و روش ها:

 در این مطالعه توصیفی مقطعی، 104 بیمار با شکایت سرگیجه، مراجعه کننده به درمانگاه داخلی اعصاب و گوش، حلق و بینی و جراحی سر و گردن بیمارستان های پورسینا و امیرالمومنین شهر رشت در سال95- 1393 به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. پس از معاینه کامل نورولوژی و گوش و حلق و بینی و تعیین علت ارگانیک سرگیجه با شرح حال، معاینه بالینی و اقدام پاراکلینیک لازم، بیماران پرسشنامه SCL-90R را تکمیل کردند. داده ها با آزمون آماریt test، کای دو و رگرسیون لجستیک با نرم افزار SPSS 22   آنالیز شدند.

میانگین سنی شرکت کنندگان 1/18±4/50 ساله بود که از این تعداد 46 نفر (2/44درصد) مرد و 58نفر (8/55درصد) زن بودند. 39 بیمار پیشینه سرگیجه (5/37درصد) داشته و بر پایه پرسشنامه SCL-90R با 28 نفر (0/27درصد) علایم روانشناختی غیر طبیعی داشتند که در یک پنجم موارد این اختلال روانی شدید بود. شایع ترین علایم روانشناختی به ترتیب اضطراب، جسمانی سازی، پرخاشگری و وسواس اجبار بوده است. میانگین نمره ضریب کلی علایم بیماری با سن شرکت کنندگان ارتباط داشت (ضریب همبستگی 36/0- و 001/0>P). در رگرسیون لجستیک چند متغیره تنها شاخص سن و سابقه سرگیجه طور معنی دار پیش بینی کننده وجود علایم روانپزشکی بوده است (به ترتیب P-value برابر با 004/0 و 05/0).

نتیجه گیری:

 در شکایت سرگیجه، اختلال اعصاب و روان شایع است. بنابراین، بهتر است درمان چند جنبه ای بیمار و توجه به درمان همزمان اختلال اعصاب و روان در ابتدای بیماری مورد توجه قرار گیرد.