سنجش اثر بولوس داخل وریدی فنیل افرین و افدرین در پیشگیری از افت فشارخون در پی بی حسی نخاعی در سزارین

بی حسی اسپاینال، روش رایج بیهوشی در جراحی سزارین است که هیپوتانسیون عارضه شایع و جدی این روش بشمار می آید پیشگیری از این عارضه نیز چالش مهمی برای متخصصان بیهوشی است.

هدف این مطالعه، مقایسه تزریق بولوس وریدی دو داروی افدرین و فنیل ا فرین در پیشگیری از هیپوتانسیون حین جراحی سزارین الکتیو است.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه مداخله ای دو سوکور، که برای اثر پیشگیری از بروز هیپوتانسیون در جراحی سزارین با بیحسی اسپاینال انجام شد، 80 زن باردار کاندید جراحی سزارین الکتیو به طور تصادفی تحت بی حسی اسپاینال در دو گروه (افدرین یا فنیل افرین) قرار گرفتند. پس از بی حسی اسپاینال، بید رنگ در گروه نخست 10 میلی گرم افدرین و در گروه دوم 100 میکروگرم فنیل افرین به صورت بولوس داخل وریدی تزریق شد. در هر دو گروه تهوع و استفراغ، فشارخون سیستولی ، دیاستولی ، فشار متوسط شریانی، ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن خون شریانی در بازه های زمانی مشخص ارزیابی شد . نمره آپگار نوزاد در دقیقه اول و پنجم پس از تولد ثبت شد. داده های گردآوری شده با نرم افزار SPSS نسخه 16 و در سطح اطمینان 95درصد واکاوی شد.

گرچه، فراوانی بروز تهوع و استفراغ حین جراحی، میانگین فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و فشار متوسط شریانی در گروه دریافت کننده افدرین بیش از گروه فنیل افرین بود اما این تفاوت بین دو گروه معنی دار نبود (05/0 P>). همچنین از نظر میانگین ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن خون شریانی بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد. نمره آپگار نوزادان در دقیقه اول و پنجم نیز تفاوت آماری معنی دار نداشت.

نتیجه گیری: 

به نظر می رسد در جراحی سزارین، فنیل افرین همانند افدرین بدون تاثیر بر فراوانی بروز تهوع و استفراغ مادر و نمره آپگار نوزاد، در پیشگیری از هیپوتانسیون به دنبال بی حسی نخاعی موثر است.