مقابله با استرس ناشی از همه گیری ویروس COVID-19

در حال حاضر ویروس COVID_19 (بیماری کرونا) که در بعضی از مبتلایان منجر به سندرم زجر تنفسی شدید و حاد(ARDS- Acute Respiratory Distress Syndrome) شده و ممکن است منجر به مرگ برخی بیماران نیز گردد، پاندمیک (Pandemic) یا جهانگیر شده و در حال گسترش در همه کشورها است (1). عدم وجود هرگونه درمان یا پیشگیری قطعی و پیش بینی برخی از اپیدمیولوژیست ها در خصوص ابتلای حداقل 60 % جامعه به این بیماری، استرس و نگرانی زیادی را در جوامع ایجاد کرده است (2). ترس و اضطراب ناشی از ابتلای احتمالی، مخرب بوده و می تواند منجر به ناهنجاری های روحی روانی و استرس در افراد شود. ترس و استرس با تحریک هیپوتالاموس در مغز و به دنبال آن افزایش ترشح هورمون کورتیزول از قشر غده فوق کلیه و تحریک اعصاب سمپاتیک در سراسر بدن در کوتاه مدت برای مقابله بدن با عوامل استرس زا سودمند است (3). اما اگر این ترس و استرس و پاسخ بدن یعنی افزایش سطح کورتیزول و تحریک سمپاتیک در درازمدت باقی بماند، مخرب بوده و منجر به تضعیف سیستم ایمنی و کاهش توان بدن در مبارزه با بیماری ها از جمله کرونا می شود (4). بنابراین، مقابله با استرس جامعه را در برابر بیماری مقاوم می کند. اقدامات متعددی جهت حمایت از خود و کاهش استرس وجود دارد که از جمله آن می توان به فاصله گرفتن از تماشا، شنیدن و یا خواندن اخبار تکراری بیماری کرونا از طریق رسانه های اجتماعی اشاره نمود. شنیدن مکرر اخبار در مورد گسترش این بیماری در ایران و جهان استرس آور بوده و ترس و نگرانی را بیشتر دامن می زند. در زمانی که در قرنطینه خانگی به سر می بریم، مراقبت از بدن خود با کنترل استرس اهمیت دوچندان پیدا می کند. تکنیک های آرام سازی، نفس کشیدن عمیق آگاهانه، ورزش های کششی مانند یوگا بسیار توصیه می شوند که در مورد انجام هرکدام از آنها با جستجو در مرورگرهایی مانند گوگل می توان اطلاعات کاملی بدست آورد. همچنین، تغذیه سالم و تعادل در رژیم غذایی، ورزش منظم (ترجیحا در داخل منزل مانند استفاده از تردمیل، طناب زدن، وزنه برداری متعادل و یا راه رفتن تند در حیاط)، خواب و استراحت کافی، و نهایتا عدم مصرف مخدرها یا الکل از مهمترین راه های مراقبت از بدن است. بهتر است وقت خود را صرف فعالیت های لذت بخش نمود. خواندن کتاب و رمان، تمرین یک ساز موسیقی، بافندگی و دوزندگی از جمله این فعالیت ها است. در پایان، برقرای ارتباط از طریق رسانه های اجتماعی با افرادی که مورد اعتماد ما هستند و صحبت در مورد نگرانی ها و احساساتی که داریم، بسیار کمک کننده است.