تدوین مدل اضطراب امتحان براساس مولفه های یادگیری خودراهبر و آگاهی فراشناختی با میانجی گری راهبردهای نظم بخشی شناختی هیجان

هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل اضطراب امتحان براساس مولفه های یادگیری خودراهبر و آگاهی فراشناختی با میانجی گری راهبردهای نظم بخشی شناختی هیجان بود. جامعه آماری عبارت است از کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر ایلام در سال تحصیلی 97-96 (3250نفر) که تعداد 356 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی- مورگان و روش نمونه گیری در روش خوشه ای چند مرحله ای بود. ابزار پژوهش پرسشنامه یادگیری خودراهبر فیشر، کینگ و تاگو (2001)، پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیلبرگر (1980)، پرسشنامه ی تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2005) و آگاهی فراشناختی راهبردهای خواندن، مختاری و ریچارد (2002) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری در نرم افزار آموس استفاده شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که مدل مفهومی پژوهش با داده های گرد آوری شده برازش دارد و ضریب مسیر بین متغیرها معنادار می باشد و تمام فرضیه های پژوهش به استثنای ارتباط آگاهی فراشناختی با میانجیگری راهبردهای نظم بخشی شناختی هیجان بر اضطراب امتحان نیز در سطح 5 0/0 معنادار و مورد تایید می باشد.

با توجه به شیوع اضطراب امتحان استفاده از این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش راهبردهای نظم بخشی شناختی هیجانی و آگاهی فراشناختی در پیشگیری از اضطراب امتحان و ارتقاء سلامت روان دانش آموزان دارد.