ارزیابی ژئوسایت های شهرستان خلخال در راستای توسعه پایدار گردشگری

مکان ژیومورفولوژیک عبارت است از یک شکل ژیومورفولوژیکی، که با توجه به درک و استنباط انسان دارای ارزش علمی، فرهنگی- تاریخی، زیباشناختی و یا اجتماعی- اقتصادی است. چنین مکان های ممکن است شامل یک یا چند پدیده ژیومورفولوژیکی و یا چشم اندازهایی وسیع باشند و فعالیت های انسانی می تواند آنها را تغییر دهد، به آنها خسارت بزند و یا حتی آنها را تخریب نماید. ژیوتوریسم بخشی از گردشگری مسیولانه محسوب می شود که به بررسی سفر گردشگران به مناطق نمونه زمین شناختی و ژیومورفولوژیکی و عناصر مرتبط با آن می پردازد. شهرستان خلخال با دارا بودن آثار و اشکال ژیومورفولوژیکی و زمین شناسی زیبا کمتر از بعد ژیوتوریسم شناخته شده است. در این تحقیق با استفاده از مدل فاسیلوس و همکاران به بررسی و ارزیابی ژیومورفوسایت های منتخب شهرستان خلخال پرداخت شده است. ژیومورفوسایت ها با استفاده از معیارهای علمی، فرهنگی، زیبایی، اقتصادی، پتانسیل استفاده و اکولوژیکی ارزیابی شدند. آبشار سجن، آبگرم تیل، غار جلال آباد، آبشار نره گر، چشمه ورازشت، چشمه ازناو، عارضه های رسوبی قرمز رنگ جاده سرچم، غار پلگنا، تپه رنگین جاده دارم-کلور، به عنوان ژیومورفوسایت ها جهت ارزیابی انتخاب شدند. نتایج حاکی از آن است که ژیومورفوسایت های چشمه ازناو با امتیاز 49.03، چشمه ورازشت با 43.85 و سنگهای رسوبی قرمز رنگ جاده سرچم 40.30 به عنوان سایت های برتر انتخاب شدند و در جهت بازاریابی و توسعه گردشگری انتخاب شدند. همچنین برخی از ژیومورفوسایت های از لحاظ دسترسی با مشکل مواجه هستند که می توان در آینده برنامه ریزی های برای دسترسی مناسب گردشگران اقدماتی انجام داد.