بررسی رابطه سلامت معنوی با سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان

سلامت معنوی به دلیل تاثیر بر کیفیت زندگی و سازگاری فرد با بیماری در زندگی بیماران مبتلا به سرطان می‫تواند نقش مهمی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سلامت معنوی با سازگاری اجتماعی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان مرکز جامع سرطان مازندران انجام شد.

این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران مبتلا به سرطان مرکز جامع سرطان مازندران وابسته بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان ساری در سال 1397 بودند که از بین آنها تعداد 360 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس‫های سلامت معنوی پولوتزین و الیسون، سازگاری اجتماعی بل و همکاران و کیفیت زندگی ویر و شربورن بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون‫های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به کمک نرم افزار SPSS-21 انجام شد.

نتایج نشان داد که بین سلامت معنوی با سازگاری اجتماعی رابطه معنی داری وجود نداشت (0/83<, p0/011=r) در حالی که بین سلامت معنوی با کیفیت زندگی رابطه معنی داری مشاهده شد (0/001>p, 0/277=r). در مدل پیش بین، مولفه های سلامت معنوی توانستند 77 درصد از تغییرات کیفیت زندگی را در بیماران مبتلا به سرطان پیش بینی کنند (0/077=R2).

بر اساس یافته ها، سلامت معنوی و مولفه های آن از متغیرهای مهم در زمینه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان است، بنابراین پیشنهاد می‫شود آموزش های لازم در زمینه تعالی سلامت معنوی و نگرش و درک خداوند و نیز رشد اخلاقیات به بیماران مبتلا به سرطان فراهم شود.