طراحی و توسعه الگوی سنجش کنترل استراتژیک در سازمان هایی با منطق خلق ارزش متفاوت

مطالعه ی حاضر با هدف طراحی و توسعه ی الگویی برای سنجش میزان و تعیین نوع کنترل استراتژیک غالب در سازمان ها و در زمینه ی بررسی تناسب نوع کنترل استراتژیک و تناسب آن با منطق خلق ارزش سازمان صورت پذیرفت. به نظر می رسد با غالب شدن یک نوع از کنترل استراتژیک در یک سازمان و برهم خوردن تعادل سیستمی در سازمان، بقای سازمان تهدید شده و ارزیابی ابعاد کنترل استراتژیک متناسب با منطق خلق ارزش آن ضرورت یابد. تاکنون تحقیقات زیادی به بررسی این مهم نپرداخته اند و این مطالعه ی میدانی، در جهت رفع این شکاف دانشی گام برداشته است. مطالعه ی پیش رو در نوع خود یک مطالعه ی آمیخته می باشد. در قسمت تحلیل کیفی داده ها از روش فراتلفیق و در بخش تحلیل کمی از مدل سازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. یافته های کیفی الگویی دو بخشی از کنترل های استراتژیک رفتاری و محتوایی را نشان دادند. در بخش کمی، پژوهش پیش رو یک بررسی توصیفی پیمایشی و کاربردی می باشد که به صورت مقطعی اجرا شده است. مورد مطالعه ی این تحقیق، 279 کارمند از نه سازمان با منطق های خلق ارزش خدماتی، تولیدی و رفاه اجتماعی بود که به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس ادبیات علمی کنترل استراتژیک، پرسشنامه ای 31 سوالی طراحی و روایی و پایایی آن ارزیابی و تایید و پس از برگزاری دوره ی توجیهی کنترل استراتژیک، بین نمونه ی تحقیق توزیع گردید. یافته های تحقیق حاکی از برازش مناسب سازه ی پیشنهادی می باشد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که اختلاف معناداری در استفاده از کنترل اقتصادی و کنترل قومی فرهنگی در بین سازمان های تولیدی، خدماتی و رفاه اجتماعی وجود دارد، اما در استفاده از سایر کنترل ها در بین سازمان ها اختلاف قابل توجهی مشاهده نشد.