عوامل اقتصادی- اجتماعی موثر بر پذیرش فناوری خاک‏ورزی حفاظتی

در ایران، عملیات خاک ورزی متداول (سنتی) منجر به فرسایش خاک و از دست دادن مواد آلی خاک شده است که با عملیات بعدی جمع آوری بقایای زراعی و سوزاندن آنها، تشدید شده است. کشاورزی حفاظتی می تواند به عنوان ابزاری برای افزایش بهره وری خاک، کاهش فقر و تقلیل دهنده پیامدهای تغییر اقلیم در خانوارهای روستایی، محسوب شود. در این مطالعه، با استفاده از نظریه رفتار برنامه ریزی شده (TPB) به درک عوامل موثر بر پذیرش کشاورزی حفاظتی، با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده از طریق پرسشنامه، مشتمل بر 260 کشاورز از منطقه زرقان سال زراعی 95-1394 پرداخته شده است. نتایج حاصل از مدل نشان داد، متغیرهای نگرش کشاورز، کنترل رفتاری درک شده و هنجارهای ذهنی، 78 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می کنند و نگرش کشاورزان، قوی ترین عامل پیش بینی کننده قصد آنها می باشد. علاوه بر این، سطح تحصیلات و درآمد خارج از مزرعه بیشترین تاثیر مثبت و معنی دار را بر نگرش کشاورزان نسبت به اتخاذ روش های خاک ورزی حفاظتی داشته اند. یافته های این مطالعه می تواند به درک بهتر پویایی فرایند پذیرش زارعین در رابطه با کشاورزی حفاظتی وچگونگی برخورد کشاورزان با این فناوری و سایر فناورهای جدید کمک کند.