تاثیر کشت نواری گوجه فرنگی و شبدر در کنترل شته جالیز Aphis gossypii Glover

در پژوهش حاضر اثرات تک کشتی گوجه فرنگی و کشت نواری گوجه فرنگی (T)و شبدر (C) در سه نسبت جایگزینی شامل: یک ردیف گوجه فرنگی و دو ردیف شبدر (1T:2C)، دو ردیف گوجه فرنگی و دو ردیف شبدر (2T:2C) و سه ردیف گوجه فرنگی و دو ردیف شبدر (3T:2C) در تراکم شته جالیز Aphis gossypii Glover روی گیاه گوجه فرنگی، تنوع دشمنان طبیعی آن و نیز عمکلرد هر دو محصول در مزرعه آزمایشی در دو سال 1395 و 1396 بررسی شد. در هر دو سال مورد مطالعه، تراکم پوره ها و شته های بالغ در تک کشتی گوج ه فرنگی به طور معنی داری بیشتر از کشت های نواری بود. در بین کشت های نواری، کمترین تراکم پوره ها و شته های بالغ در سیستم کشت نواری 1T:2C مشاهده شد. در تحقیق حاضر 13 گونه شکارگر از روی گیاهان گوجه فرنگی آلوده به شته جالیز از مزرعه آزمایشی جمع آوری و شناسایی شد. در بین شکارگرها، گونه های Coccinella septempunctata L.، Episyrphus balteatus DeGeer  وChrysoperlla carnea (Stephens) فراوانی بیشتری را در هر دو سال مورد مطالعه داشتند. شاخص تنوع شانون (H´) و نیز شاخص یکنواختی پیلو (J´) برای ترکیب گونه های شکارگر در هر سه سیستم کشت نواری به طور معنی داری بالاتر از تک کشتی گوجه فرنگی بود. همچنین، در هر سه سیستم کشت نواری درصد شته های پارازیته نسبت به تک کشتی به طور معنی داری بیشتر بود. بالاترین نسبت برابری زمین، LER، (28/1 در سال 1395 و 30/1 در سال 1396) در سیستم کشت نواری 1T:2C مشاهده شد. بنابراین، هر سه الگوی کشت نواری گوجه فرنگی با شبدر به خصوص 1T:2C می توانند در برنامه های مدیریت شته جالیز در مزارع گوجه فرنگی توصیه شوند.