تاثیر انواع تمرین تناوبی با شدت بالا بر نیم رخ لیپیدی و هومئوستاز گلوکز در زنان میانسال اضافه وزن/چاق

چاقی به عنوان یک چالش جهانی، ناشی از تعادل مثبت انرژی است و به کارگیری بهترین پروتکل تمرینی یکی از روش های مدیریت وضعیت چاقی و اختلالات مرتبط می باشد. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر دو نوع تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) به تنهایی و همراه با تمرین مقاومتی (ترکیبی CHRT) بر عوامل نیم رخ لیپیدی، گلوکز، انسولین و مقاومت انسولین در زنان میان سال مبتلا به اضافه وزن/چاق انجام شد.

 مواد و روش ها: 

24 زن میان سال اضافه وزن/چاق به مدت 8 هفته (5 روز/هفته) در دو گروه همگن (12 نفری) تمرین HIIT به تنهایی و ترکیبی CHRT (3 روز HIIT و 2 روز تمرین مقاومتی) شرکت کردند؛ تمرین HIIT شامل وهله های دویدن به صورت پنج تکرار چهار دقیقه ای با 80 تا 85٪ Vo2max و دو دقیقه استراحت فعال با 60% Vo2max بین تکرارها بود و برنامه تمرین مقاومتی نیز به صورت دایره ای و با %80-75 1-RM انجام شد. نمونه های خونی طی 48 ساعت قبل و بعد از دوره تمرین، جمع آوری شد، سپس داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه تحلیل شد. 

یافته ها: 

یافته ها نشان دادند که کاهش توده بدنی و WHR متعاقب پروتکل های تمرینی در گروه HIIT معنی دار نبود، درصورتی که هر دو نوع تمرین منجر به کاهش معنا دار درصد چربی بدنی، کلسترول، TG، HDL، LDL، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین شدند که مقادیر فاکتورهای WHR و نیم رخ لیپیدی میان دو گروه تفاوت معنا داری داشتند.

 نتیجه گیری:

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که انجام تمرین CHRT به نحو مطلوب تری می تواند منجر به کاهش وزن و تعدیل عوامل متابولیکی در زنان میان سال اضافه وزن/چاق شود.