تعیین شیوع تهوع و استفراغ و عوامل مرتبط با آن هنگام سزارین الکتیو تحت بی حسی اسپاینال

تهوع و استفراغ هنگام سزارین تحت بی حسی اسپاینال عارضه ای شایع است. این مطالعه با هدف بررسی شیوع تهوع و استفراغ و عوامل مرتبط با آن هنگام سزارین الکتیو تحت بی حسی اسپاینال انجام شد.

مواد و روش ها:

این مطالعه توصیفی در سال های 96 و 97 در بیمارستان آیت الله طالقانی شهر تهران روی 200 خانم باردار کاندیدای سزارین الکتیو تحت بی حسی اسپاینال انجام شد. برای هر فرد سن، تعداد بارداری، تعداد زایمان، تعداد سزارین قبلی، وجود تهوع و استفراغ در سزارین های قبلی، مصرف سیگار هنگام بارداری، تهوع و استفراغ سه ماه اول بارداری، سابقه سندرم پیش از قاعدگی و بیماری حرکت، شاخص توده بدنی، طول عمل، سطح بالاترین درماتوم بلوک شده، تعداد نبض پایه و افت فشارخون سیستول بیشتر از 20 درصد حد پایه،  وقوع تهوع و شدت آن و یا استفراغ هنگام عمل و همچنین جنس نوزاد در فرم اطلاعاتی ثبت می شد. داده ها وارد نرم افزار SPSS ورژن 21 شد و با آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، من ویتنی، کای دو و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 5درصد معنا دار در نظر گرفته شد.

یافته ها:

شیوع تهوع 58درصد و شیوع استفراغ 16درصد بود. سابقه تهوع و استفراغ در سه ماهه اول بارداری، بارداری با جنین دختر و افت فشار خون سیستول بیش از 20 درصد حد پایه، در هر دو گروه افراد مبتلا به تهوع هنگام سزارین تحت بی حسی اسپاینال (001/0 > P)، و افراد مبتلا به استفراغ هنگام سزارین (001/0 > P) شایع تر از افراد بدون تهوع و استفراغ بود. همچنین شیوع بیماری حرکت (047/0 >P) و سابقه تهوع و استفراغ هنگام سزارین قبلی تحت بی حسی اسپاینال (004/0>P) در افراد مبتلا به تهوع هنگام عمل به شکل معنا داری با گروه بدون تهوع متفاوت بود. سطح بالاترین درماتوم بلوک شده هم در دو گروه با و بدون استفراغ اختلاف معنا دار داشت (001/0 >p). 

نتیجه گیری:

به نظر می رسد که تهوع و استفراغ هنگام سزارین تحت بی حسی اسپاینال شایع است. ممکن است بررسی برخی عوامل در تاریخچه پزشکی فرد در پیش بینی رخداد این عارضه کمک کند.