مولفه ها و شاخص های پایداری محیطی در طراحی معماری ساختمان های آموزشی ایران

اهداف و زمینه ها: 

امروزه تحولات زیست محیطی، تغییرات آبو هوایی و مشکلات انرژی چالش های عمده ای هستند که جهان با آن روبه رو است. ایران در زمینه طراحی سیستم های سنجش پایداری ساختمان ها در ابتدای راه قرار داشته و دستورالعمل ها و ضوابط کلی در این زمینه تهیه شده است،ولی در خصوص مدارس اقدام موثری صورت نپذیرفته است. این پژوهش با هدف تعیین اولویت مولفه ها و شاخص های پایداری طراحی فضاهای آموزشی پایدار در ایران صورت پذیرفت.

روش شناسی:

در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، داده ها به صورت کتابخانه ای و تکمیل پرسش نامه خبرگان جمع آوری شد. از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای تعیین اهمیت و وزن دهی به مولفه ها و شاخص ها استفادهشد.

یافته ها:

 براساس تحلیل سلسله مراتبی مولفه ها و شاخص های به دست آمده از تحقیقات پیشین، سه مولفه انرژی، آب و طراحی سایت و نیز سه شاخص بازیافت آب، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر محیط و بهینه کردن مصرف آب برای محوطه کاری و آبیاری رتبه های اول تا سوم را کسب نمودند.

نتیجه گیری:

 اولویت و امتیاز مولفه‎های موثر بر پایداری محیطی در فضاهای آموزشی ایران به ترتیب انرژی، آب، طراحی سایت، کیفیت محیط داخلی، مواد و مصالح، اولویت منطقه ای و نوآوری در طراحی هستند. شاخص های بازیافت آب؛ استفاده از انرژی های تجدیدپذیر محیط؛ و بهینه کردن مصرف آب برای محوطه کاری و آبیاری؛ در رتبه های اول تا سوم قرار می گیرند.