نقش تبعید خودخواسته برای غلبه بر پیش فرض های فهم در آموزه های ویتگنشتاین متاخر و پیامدهای تربیتی آن

از آنجایی که پیش فرض ها و سوگیری ها به عنوان مسایل و چالش هایی در فرایند تفکر افراد، آن ها را در تحلیل، تبیین و تفسیر امور و مسایل با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد، هدف این پژوهش، بررسی نقش تبعید خودخواسته برای غلبه بر سوگیری ها و پیش فرض های فهم در اندیشه ویتگنشتاین متاخر و پیامدهای تربیتی آن است. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و با روش توصیفی، تحلیلی و تفسیری تحقق یافت. در بخش یافته ها ابتدا به تعریف فهم از منظر ویتگنشتاین پرداخته شد و در گام بعد آشکار گردید که چطور نحوه ی فهم و نگرش افراد، به «جهان تصویر» آن ها وابسته، و اینکه چطور شکل گیری آن از مراحل اولیه ی زندگی آغاز می شود. همچنین بحث گردید که اگر جهان تصویر حاصل پرورش به صورت اقناع باشد و پاسخگوی اقتضایات بازی های زبانی نباشد، افکار و بینش فرد از طرف پیش فرض ها محدود می گردد. در ادامه تبعید خودخواسته به عنوان یک راهکار، مستخرج از فلسفه ی متاخر ویتگنشتاین، جهت غلبه بر پیش فرض ها و روح زمانه معرفی شد و در نهایت در بخش پایانی مقاله به آثار و پیامدهای تربیتی تبعید خودخواسته اشاره شد و بحث گردید که چطور تبعید خودخواسته در راستای غلبه بر پیش فرض های فکر و اندیشه کارساز و اثربخش واقع می شود.