تراگونگی محتوای رمان فرانکشتاین فی بغداد احمد سعداوی در تطبیق با فرانکنشتاین مری شلی

بیش متنیت بر هر گونه رابطه برگرفتگی یا اقتباس دلالت دارد؛ بنابراین این اصطلاح در ادبیات بیانگر نوعی از روابط میان متون می باشد.رمان فرانکشتاین فی بغداد (2013) احمد سعداوی تحت تاثیر رمان فرانکنشتاین (1818) مری شلی نوشته شده است که نشانه های لایه های پاک شده پیش متن شلی در بیش متن سعداوی دیده می شود. همین امر، رابطه بیش متنیت یعنی دیده شدن لایه های متن تاثیر گذار در لابه لای متن تاثیر پذیر را سبب می گردد. این روند از طریق تغییری هدفمند در بیش متن اتفاق می افتد که تراگونگی نام دارد و از تقلید به دور است. تغییر و گسترش معنا در بیش متن از طریق جایگشت انجام شده است که نوعی تغییر جدی در پیش متن می باشد، اما می توان برخی روابط پارودیک و دگرپوشی یعنی طنز به قصد تخریب پیش متن را در این رمان مشاهده نمود که البته شامل کل رابطه بیش متنیت نمی گردد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی رابطه تراگونگی در برخی ویژگی های محتوایی این دو رمان و تغییرات ایجاد شده در محتوای بیش متن از نوع جایگشت می پردازد. جایگشت بدون این که به تفسیر رمان مری شلی بپردازد به تغییر جدی در ابعاد مختلف آن دست می زند. عنوان، اسامی، مکان ها، مضمون، نمادها، زبان و دین و اعتقادات از جمله مواردی هستند که دچار تراجایی در متن درجه دوم یعنی رمان سعداوی می شوند. این جایگشت، حضور شبح وار فرانکشتاین و فضای حاکم بر بیش متن را توجیه می کند که چگونه گذشته با حضور خود باعث غیاب معنا می شود.