رابطه بین دشواری های تنظیم هیجان و اجتناب تجربی با افسردگی در بیماران مبتلا به ویتیلیگو
ویتیلیگو یک بیماری مزمن پوستی است که میتواند باعث بروز اختلالات روانشناختی از جمله افسردگی شود. از این رو،شناسایی مولفه های روانشناختی مرتبط با افسردگی در این بیماران، جهت انتخاب شیوه های درمانی مناسب، ضروری به نظر میرسد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین دشواریهای تنظیم هیجان و اجتناب تجربی با افسردگی بیماران مبتلا به ویتیلیگو انجام گردید.
در این مطالعه مقطعی - تحلیلی، 105 بیمار مبتلا به ویتیلیگو که اسامی آنها تا پیش از انجام پژوهش، در پایگاه اطلاعاتیمرکز تحقیقات پوست و سالک دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ثبت شده بود، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. رابطه بین دشواریهای تنظیم هیجان و اجتناب تجربی با افسردگی بیماران مبتلا به ویتیلیگو با استفاده از نسخه دوم پرسشنامه افسردگی بک BDI-II (، پرسشنامه دشواریهای تنظیم هیجان) DERS و نسخه دوم پرسشنامه پذیرش و عمل AAQ-II مورد بررسی قرار گرفت. تمامی پرسشنامه ها در یک مقطع زمانی توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید.
میانگین نمره افسردگی افراد شرکتکننده در پژوهش 09 / 13 ± 69 / 18 بود. همچنین نتایج نشان داد که بین نمره هایb اجتناب تجربی، عدم پذیرش پاسخهای هیجانی، دشواری دست زدن به رفتار هدفمند، دشواری کنترل تکانه، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجان و فقدان شفافیت هیجانی، با نمره افسردگی در سطح 01 / 0 > P ارتباط معنی داری وجود دارد. با این حال، پس از حذف اثر مخدوش کننده متغیرهای مستقل بر یکدیگر، فقط رابطه بین دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجان و افسردگی معنی دار بود (001 / 0 > P .)
دشواریهای تنظیم هیجان به عنوان یک عامل فراتشخیصی مرتبط با اختلالات هیجانی، نقش مهمی در افسردگی بیماران مبتلا به ویتیلیگو ایفا میکند. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه به نظر میرسد آن دسته از مداخلات روانشناختی که منجر به بهبود مهارتهای تنظیم هیجان افراد میشوند بتوانند در کاهش افسردگی این بیماران موثر باشند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.