تاثیر مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان

امروزه مراقبت یک پدیده مهم به شمار می رود و اعضای خانواده در خط مقدم ارایه مراقبت به بیماران دارای بیماری مزمن، مانند سرطان قرار دارند. انجام مراقبت می تواند سلامت روان مراقبین را تحت تاثیر قرار دهد؛ بنابراین انجام مداخلات روانی برای مراقبین ضروری به نظر می رسد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان انجام شد.

پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی در عرصه دو گروهی قبل و بعد بود، که در آن 55 نفر از مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمون (27 نفر) و کنترل (28 نفر) قرار گرفتند. برای گروه آزمون برنامه ذهن آگاهی در 8 جلسه هفتگی به مدت 2 ساعت در هر جلسه اجرا شد. داده ها از طریق پرسشنامه استرس ادراک شده قبل و بعد از مداخله جمع آوری و با استفاده از آزمون های تی مستقل و تی زوجی در سطح معنی داری 05/0 تحلیل شدند.

پس از انجام برنامه ذهن آگاهی، میانگین نمره استرس در گروه آزمون از (09/2 ± 18/22) به (86/2 ± 29/18) کاهش یافت که نشان دهنده کاهش معنی دار استرس در این گروه بود (001/0>p). در حالی که در گروه کنترل این میزان قبل (41/1 ± 07/22) و بعد از مداخله (12/2 ± 92/21) تفاوت معنی داری نداشت (68/0=p).

یافته های پژوهش حاضر حاکی از کاهش استرس ادراک شده در گروه آزمون داشت، بدین معنا که برنامه ذهن آگاهی جهت کاهش استرس مراقبین بیماران مبتلا به سرطان موثر می باشد. لذا این برنامه را می توان برای محتوای آموزشی سایر مراقبین نیز به کار برد.