تاثیر آموزش گروهی مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین در پرستاران

پرستاران به دلیل شیفت های چرخشی و استرس شغلی با مشکلاتی در زمینه سلامت و رابطه با همسر مواجه هستند و یکی از روش های بهبود سلامت و ویژگی های روانشناختی، روش آموزش مثبت اندیشی است. بنابراین، این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش گروهی مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین در پرستاران انجام شد.

مطالعه حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش پرستاران زن بیمارستان های شهید مفتح و پانزده خرداد شهر ورامین در فصل بهار سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر بودند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروهی آموزش مثبت اندیشی دریافت کرد و گروه کنترل آموزشی ندید. داده ها با پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین جمع آوری و در نرم افزار SPSS نسخه 19 با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد که در مرحله پیش آزمون بین گروه ها از نظر بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0<P)، اما در مرحله پس آزمون بین گروه ها از نظر هر سه متغیر تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>P). به عبارت دیگر، آموزش گروهی مثبت اندیشی باعث افزایش معنی دار بهزیستی روانشناختی (001/0P< ,645/129F=)، فراهیجان مثبت (001/0P< ,679/118F=) و کیفیت رابطه زوجین (001/0P< ,320/112F=) در پرستاران شد.

نتایج حاکی از تاثیر آموزش گروهی مثبت اندیشی بر بهبود بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین در پرستاران بود. بنابراین، استفاده از روش آموزش گروهی مثبت اندیشی برای بهبود ویژگی های مرتبط با سلامت به ویژه بهزیستی روانشناختی، فراهیجان مثبت و کیفیت رابطه زوجین توصیه می گردد.