اثربخشی رویکرد تلفیقی روایت درمانی و ایماگوتراپی بر انتظارات زناشویی در داوطلبان ازدواج

با توجه به اهمیت وضرورت زندگی زناشویی و ضرورت ارتقاء سطح کیفیت ورضایت ازآن، بکارگیری مداخلات روانشناختی ازجمله روایت درمانی وایماگوتراپی می تواند گام مهمی در تسهیل این فرایند مهم باشد. هدف از این پژوهش تاثیر رویکرد تلفیقی روایت درمانی و ایماگوتراپی بر انتظارات زناشویی در داوطلبان ازدواج بوده است.

روش پژوهش حاضر از نوع آزمایشی باطرح پیش آزمون، پس آزمون باگروه آزمایش وشاهد می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دختران و پسران داوطلب ازدواج بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهربروجرددرسال 1397 است که در مجموع 60 نفر (15 دختروپسرداوطلب ازدواج) برای گروه های آزمایش و شاهد انتخاب شدند. اجرای پژوهش 3. ماه به طول انجامیدومداخلات درمانی به روی نمونه های گروه آزمایش طی 12 جلسه آموزشی به مورد اجرا گذاشته شد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه مقیاس انتظارات زناشویی امیدوار (1388) در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری استفاده گردید. جهت بررسی فرضیه ها از آزمون آماری مانکوا و با استفاده از نرم افزار آماری 24 SPSS تحلیل شدند.

نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر بر روی میانگین نمره کل پس آزمون انتظارات زناشویی (01/0 > P) در گروه آزمایش و کنترل، معنادار می باشد. درمان رویکرد تلفیقی مبتنی بر روایت درمانی و ایماگوتراپی بر انتظارات زناشویی داوطلبان ازدواج به طور معناداری اثربخش می باشد.

با توجه به یافته های موردنظرمی توان بیان نمود که رویکرد تلفیقی مبتنی بر روایت درمانی و ایماگوتراپی برارتقاءسطح نگرش وانتظارات دختران و پسران داوطلب ازدواج اثر مثبت وتاثیر گذاری خواهدداشت.