بررسی نقش پیش بین احساس تنهایی در سلامت روان سالمندان شهر بوشهر

احساس تنهایی یکی از مهم ترین دغدغه های سنین سالمندی است که می تواند بر سلامت روان سالمندان تاثیر گذار باشد. این مطالعه با هدف بررسی نقش پیش بین احساس تنهایی در سلامت روان سالمندان شهر بوشهر در سال 1397 انجام شد.

در این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی، 318 نفر از سالمندان ثبت شده مراکز جامع خدمات سلامت شهر بوشهر در سال 1397، به صورت تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد احساس تنهایی راسل و سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS ویرایش  و 19 و با استفاده از آزمون های همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی، در سطح معنی داری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شد.

میانگین سن شرکت کنندگان در پژوهش 87/5 ±74/66، میانگین نمره احساس تنهایی60/8±37/32 و میانگین نمره سلامت روان مشارکت کنندگان 97/7 ±42/50 بود. نتایج مطالعه نشان داد که بین احساس تنهایی و سلامت روان، ارتباط آماری مستقیم و معنی دار وجود دارد (001/0>P،380/0β =). علاوه بر آن، احساس تنهایی و متغیرهای جمعیت شناختی به طور معناداری توانستند 1/38 درصد از تغییرات سلامت روان را پیش بینی نمایند. همچنین سهم احساس تنهایی در تبیین واریانس سلامت روان 3/12 درصد بود (001/0>P).

یافته های این مطالعه نشان داد سالمندانی که احساس تنهایی می کردند از سلامت روان مطلوبی برخوردار نبودند. بنابراین لازم است مسیولین این حوزه از سلامت در رابطه با عوامل موثر بر سلامت روان و بخصوص احساس تنهایی سالمندان آگاهانه برنامه ریزی و عمل نمایند.