بررسی امکان پرورش میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) در محیط غنی از مواد آلی (Biofloc) به منظور تعدیل مشکلات زیست محیطی در استان بوشهر

به منظور شکوفایی صنعت پرورش میگو و سازگار نمودن آن با محیط زیست و هم چنین حفظ منابع آب، طرح پرورش میگوی پاسفید غربی به کمک روش تولید بیوفلاک درون استخر، از اسفند ماه 1390 الی اردیبهشت ماه 1391 اجرا گردید. پرورش در استخری با مساحت 40 مترمربع حاوی آب خروجی مزارع پرورش میگو، انجام شد. بهبود کیفیت آب به کمک هوادهی و افزایش منابع مختلف کربنی از جمله استفاده از نشاسته، شکر و نان خشک انجام گردید. در طول دوره هیچ تعویض آبی، به جز افزایش آب شیرین جهت تنظیم شوری آب، انجام نشد. میزان آمونیاک و نیتریت آب در طول دوره هیچ گاه از 0/2 و 0/02 میلی گرم بر لیتر تجاوز ننمود. عملیات پرورش پس از 72 روز و به علت نقص فنی در هوادهی و بروز تلفات، به اجبار متوقف گردید. در طول این دوره، میزان ضریب تبدیل غذایی 1/4 و میانگین وزنی 13/36 محاسبه گردید. نتایج نشان داد که علی رغم وجود برخی مشکلات فیزیکی از جمله فقدان برق اضطراری، پالایش آب در طی دوره پرورش بدون بروز هرگونه مشکل مدیریتی امکان پذیر است. از آن جا که میزان تولید در این روش بیش از روش سنتی بوده و این مزیت، رقابت اقتصادی صنعت پرورش میگو را در سطح جهانی تضمین می نماید و هم چنین با توجه به امکان بازیافت فاضلاب های حاصل از پرورش میگو و از بین بردن اثرات مخرب زیست محیطی آن ها بر محیط، هر گونه تلاش به منظور تبدیل ساختار سنتی تکثیر و پرورش میگو به ساختار صنعتی، ضروری به نظر می رسد.