ارزیابی اثرات نوبت کاری و مواجهه با صدا بر فشارخون در پرستاران

نوبت کاری یکی از مهم ترین مشکلات پرستاران تلقی می شود و مواجهه هم زمان با صدای بیش ازحد مجاز می تواند اثرات زیان باری بر سلامت انسان موجب شود. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر نوبت کاری و میزان مواجهه با صدابر فشارخون در پرستاران بیمارستان های جنوب کشور در سال 1398 بود.

مطالعه حاضر مقطعی و از نوع توصیفی - تحلیلی است، تمامی پرستاران 3 بیمارستان واقع در جنوب استان فارس (350n=) به صورت سرشماری در سال 1398 وارد مطالعه شدند و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات شغلی، تعداد شیفت های روز و شب در هر هفته،  مشخصات جمعیت شناختی و عادات زندگی پرستاران موردبررسی و جمع آوری گردید.  تراز فشار صوت، آنالیز فرکانس صدا در ایستگاه کاری، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک پرستاران قبل از شروع و بعد از اتمام شیفت کاری اندازه گیری شد. به منظور بررسی هریک از متغیرها و ارتباط آن ها از نرم افزار SPSS استفاده شد.

میانگین تراز فشار صوت در ایستگاه شغلی پرستاران موردبررسی قبل و بعد از شیفت کاری به ترتیب برابر با 67/51، 27/69 دسی بل A بود. بالاترین میانگین تراز معادل فشار صوت مربوط به پرستاران بخش زایشگاه بود. میانگین فشارخون سیستولیک و دیاستولیک قبل از شیفت کاری پرستاران به ترتیب 104 و 66 و بعد از شیفت کاری به ترتیب 109 و 70 میلی متر جیوه بود. میانگین و انحراف معیار تعداد شیفت های شانه کاری پرستاران موردبررسی برابر با 29/1±49/1 بود. نتایج نشان داد با افزایش تراز فشار صوت و تعداد شیفت شبانه کاری، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک کارکنان افزایش می یابد (R2 به ترتیب 86/0 و 79/0).

صداهای تولیدی توسط منابع متعدد در بیمارستان هم زمان با نوبت کاری باعث تشدید اختلالات قلبی- عروقی در پرستاران می گردد. بنابراین در راستای پیشگیری از عوارض نامطلوب صدا و نوبت کاری نیاز به اجرای مداخلات مدیریتی و مهندسی می باشد.