تاثیر تغییر ساعات کشیک کارورزان داخلی در میزان رضایتمندی و ارتقای سطح آموزش

مطالعات متعدد نشان می دهند که کشیک های طولانی مدت باعث کاهش کیفیت استراحت، کاهش کیفیت پاسخگویی، کاهش سرعت عمل و افزایش چشمگیر میزان خطای پزشکی می گردد. هدف از مطالعه حاضر تغییر در ساعات کشیک کارورزان بخش داخلی طی یک دوره ی 3 ماهه و بررسی اثرات آن بر جنبه های متفاوت فردی، رفتاری و آموزشی کارورزان می باشد.

‎‎این مطالعه نیمه تجربی، بر روی 2 گروه از کارورزان بخش داخلی بعنوان گروه مداخله و کنترل  انجام شد. گروه کنترل دوره ی 3 ماهه بخش خود را بطور نرمال طی کردند. گروه تغییر اما دوره ی 3 ماهه ی  بخش خود را با نصف شدن ساعات کاری مداوم (بطور مثال یک کشیک 24 ساعته به 2 کشیک 12 ساعته تقسیم شد) طی کردند. در پایان دوره کارورزان یک فرم شامل سوالات متعددی در خصوص پارامترهای متفاوت آموزشی، رفتاری و... را تکمیل نمودند.

کل کارورزان داخلی شرکت کننده در ‎‎این پژوهش 83 نفر بودند. نتایج تی مستقل حاکی از آن بود که میزان زیر مقیاس های واکنش فردی، آموزشی و رفتاری  بعد از تغییر ساعات کشیک افزایش می‎یابد و اختلاف معنی داری با میزان آنها قبل از تغییر ساعات کشیک دارد(0/001 >p)، و در مقابل آن میزان رضایتمندی از وضعیت تغییر یافته، بطور معناداری کاهش یافته است (0/001 >p).

نتایج تحقیق حاضر نشان  می دهد که علیرغم اثر مثبت تغییر و اصلاح ساعات کشیک، کارورزان از بروز آن رضایت شخصی ندارند. علت ‎‎این امر را می‎توان در تازه و بالطبع ناقص بودن ‎‎این تغییر، مقاومت در برابر تغییر و همچنین مشکلات رفت و آمدی (هم برای کارورزان مقیم و هم کارورزان خوابگاهی)، دانست.