اثر محلول پاشی سالیسیلیک اسید و سلنیوم در مراحل مختلف رشد بر برخی صفات فیزیولوژیک نخود تحت شرایط دیم

به منظور بررسی واکنش صفات فیزیولوژیک نخود به محلول پاشی سالیسیلیک اسید و سلنیوم در شرایط دیم، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال1393 اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل سالیسیلیک اسید در سه سطح (بدون مصرف، محلول پاشی با غلظت های 100 و 200میلی گرم در لیتر) و سلنیوم در دو سطح (بدون مصرف و محلول پاشی به میزان 18گرم در هکتار در سه مرحله مختلف رشد رویشی، زایشی و رویشی توام با زایشی) بود. نتایج نشان داد که با محلول پاشی سلنیوم و سالیسیلیک اسید محتوای نسبی آب برگ افزایش یافت. با محلول پاشی مقادیر مختلف سالیسیلیک اسید محتوای کلروفیلa و کارتنویید ها افزایش و میزان نشت یونی به طور معنی داری کاهش یافت. محلول پاشی سلنیوم محتوای کلروفیلa را نسبت به شاهد افزایش داد. اثر متقابل دوگانه تیمارها نشان داد که با محلول پاشی 18گرم در هکتار سلنیوم، 100میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید و بدون مصرف سلنیوم و همچنین محلول پاشی 200میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید و بدون مصرف سلنیوم، محتوای کلروفیلb نسبت به شاهد به ترتیب 26/4، 29/4و 32/3افزایش نشان داد. با محلول پاشی تیمارهای سالیسیلیک اسید و سلنیوم در هر دو مرحله رشد رویشی و زایشی بیشترین شاخص برداشت غلاف و تلاش و بازآوری حاصل شد. نتایج کلی نشان داد با محلول پاشی توام 18گرم در هکتار سلنیوم و 100میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید در دو مرحله رویشی و زایشی از طریق بهبود صفات فیزیولوژیکی می توان به عملکرد مطلوب در شرایط دیم دست یافت.