ارزیابی لاین های امیدبخش حاصل از جمعیت های محلی لوبیای قرمز (Phaseolus vulgaris L.)

به منظور بررسی لاین های خالص گزینش شده ازجمعیت های محلی لوبیای قرمز، 14لاین به همراه دو رقم شاهد گلی و صیاد در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان بروجرد، استان لرستان ارزیابی شد. ارتفاع گیاه، تعداد گره، تعداد شاخه فرعی، طول نیام، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن100دانه و عملکرد دانه اندازه گیری شد. برش کلاستر و مقایسه گروه های با پتانسیل عملکرد دانه متفاوت به ترتیب با آماره های ویلکس لامبدا و مربعT هتلینگ نشان داد که همگی ژنوتیپ های قرارگرفته در گروه با عملکرد دانه بالا متعلق به لاین های امیدبخش بود که حاکی از پتانسیل مناسب توده های بومی در برنامه اصلاحی بود. بین گروه ها برای تعداد دانه در بوته نیز اختلاف معنی دار در سطح 0/01 وجود داشت. صفت وزن100دانه، با وجود همبستگی پایین با عملکرد، در تجزیه رگرسیون در مدل باقی ماند و اثر غیرمستقیم منفی از طریق تعداد دانه در بوته بر روی عملکرد داشت. نتایج تجزیه به عامل ها علاوه بر خلاصه کردن تعداد زیاد متغیر (صفت)ها، دارای توانایی مطلوب در تشخیص ژنوتیپ های پرمحصول و کم محصول بود. جمع بندی و ارتباط نتایج تجزیه های مختلف نشان داد که افزایش تعداد دانه در بوته نسبت به دیگر صفات ارزیابی شده منجر به افزایش بیشتر عملکرد دانه شده بود. نتایج این پژوهش می تواند در شناسایی و بهره گیری بهتر از صفات و ژنوتیپ های مطلوب در برنامه های اصلاحی مورد استفاده پژوهشگران قرار گیرد.