اثر کائولین، کیتوزان، کلریدکلسیم و سلنات سدیم بر رشد، اجزای عملکرد و عملکرد نخود زراعی تحت آبیاری تکمیلی

کمبود آب آخر فصل، علت کاهش شدید عملکرد نخود در اکثر مناطق ایران است. تاثیر مواد کاهنده تعرق و تنش تحت رژیم های مختلف آبیاری در رقم آزاد نخود طی آزمایشی مزرعه ای در دانشگاه بوعلی سینا در سال زراعی94 -1393 بررسی شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام گردید. سطوح آبیاری شامل آبیاری در مرحله گلدهی، آبیاری در مرحله غلافدهی، آبیاری در مراحل (گل و غلاف) و بدون آبیاری در کرت های اصلی و مواد کاهنده تعرق (کایولین پنج درصد، کیتوزان 200‎میلی گرم در لیتر) و کاهنده های تنش (کلریدکلسیم پنج ‎میلی مولار، سلنات سدیم 40‎میلی گرم در لیتر) به همراه شاهد (بدون مصرف) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی بررسی شدند. محلول پاشی کاهنده های تنش در دو مرحله قبل و بعد از گلدهی و محلول پاشی کاهنده های تعرق در مرحله غلاف بندی با غلظت های مذکور به طور جداگانه انجام شد. محلول پاشی کیتوزان و کلریدکلسیم در تیمار آبیاری مرحله گلدهی، صفات بیشینه سرعت رشد محصول، وزن100دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت را به ترتیب 59/2، 6/4، 106/3، 38/4درصد و در تیمار آبیاری مرحله غلاف دهی به ترتیب 72/5، 18/6، 191/9 و 59/9درصد و در تیمار آبیاری گلدهی+ غلاف دهی به ترتیب 106/3، 31/4، 312/6و 84/5درصد نسبت به شرایط دیم افزایش دادند. بنابراین در صورت وجود آب کافی، استفاده از دو بار آبیاری در مراحل گلدهی و غلاف دهی و یا حداقل یک بار آبیاری در مرحله غلاف دهی به همراه محلول پاشی کیتوزان و کلریدکلسیم در افزایش عملکرد نخود رقم آزاد موثر است.