اثر حاکمیت شرکتی بر خلق نقدینگی بانک ها در ایران

هدف این مقاله آن است که با تاکید بر اندازه و سطوح نقدینگی بانک ها، رابطه بین حاکمیت شرکتی و خلق نقدینگی بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 95-1390 مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور، با الهام از مطالعه دیاز و همکاران (2017)، الگوی رگرسیونی تحقیق به تفکیک برای کل بانک ها، بانک ها با اندازه بزرگتر (از میانگین) و بانک ها با نقدینگی بالاتر (از میانگین) برآورد شده است. نتایج الگوی GMM نشان داد که تاثیر حاکمیت شرکتی بر خلق نقدینگی بانک ها اگرچه مثبت بوده اما معنادار نمی باشد. همچنین تاثیر حاکمیت شرکتی بر خلق نقدینگی بانکی تحت تاثیر اندازه بانک ها قرار ندارد. این در حالی است که بانک هایی که سطوح نقدینگی بالاتری دارند، نسبت به تغییرات حاکمیت شرکتی داخلی حساسند. علاوه بر آن، نتایج نشان داد که بانک هایی که از ثبات مالی بیشتری برخوردارند خلق نقدینگی بالاتری دارند. شاخص نسبت سرمایه نیز اثر منفی و معناداری بر خلق نقدینگی بانک ها دارد. به عبارت دیگر می توان گفت که فرضیه شکنندگی مالی در شبکه بانکی کشور برقرار است.