تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر سرسختی روان شناختی و کفایت اجتماعی دانش آموزان
موفقیت در دوران تحصیل یکی از اهداف مهم دانشآموزان است که نیازمند برخورداری از مهارت اجتماعی و سرسختی روانشناختی مطلوب است، بنابراین استفاده از راهبردهای مداخلهای کارآمد بهمنظور ارتقای سرسختی و کفایت اجتماعی در مدارس برای پژوهشگران و روانشناسان ضروری به نظر میرسد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مثبتاندیشی بر افزایش سرسختی روانشناختی و کفایت اجتماعی در دانشآموزان انجام شد.
روش پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون – پسآزمون - پیگیری با گروه گواه بود. نمونه این مطالعه شامل 40 دانشآموز دوره متوسطه اول بود که به روش نمونه گیری خوشهای انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه (20 دانش آموز در هر گروه) جایدهی شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش مثبتاندیشی قرار گرفتند ولی گروه گواه این مداخله را دریافت نکرد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه سرسختی روانشناختی اهواز (کیامرثی و همکاران، 1377) و پرسشنامه کفایت اجتماعی فلنر و همکاران، (1990) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد.
نتایج یافتهها نشان داد که آموزش مثبتاندیشی بر افزایش سرسختی روانشناختی و کفایت اجتماعی دانشآموزان تاثیر داشته و تغییرات ایجاد شده در سرسختی و کفایت اجتماعی دانشآموزان در مرحله پیگیری نیز ادامه داشت (P<0/05).
مهارت مثبت اندیشی موجب میشود که افراد موقعیتهای تنش آور را با دیدی مثبت ارزیابی کنند و با نگرشی خوشبینانه با مشکلات مواجه شوند؛ بنابراین بر اساس نتایج پژوهش حاضر، آموزش مثبتاندیشی با ایجاد تفکرات و روانبنههای ذهنی مثبت توانسته است شاخصهای سرسختی روانشناختی و کفایت اجتماعی را در دانشآموزان افزایش دهد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.