ساخت ایمپلنتهای پزشکی به روش تولید افزایشی

امروزه، ساخت و تهیه ی ایمپلنت های زیست سازگار برای جایگزینی و بهبود بافت های آسیب دیده توجه محققین را به خود جلب کرده است. روش های متفاوتی برای ساخت ایمپلنت با هدف مطابقت زیستی و مکانیکی مطلوب با بافت بدن وجود دارد. از مهم ترین این فرآیندها می توان به روش های متالورژی پودر و ریخته گری اشاره کرد. روش های متالورژی پودر خود به دو روش تولید افزایشی و فرآیندهای مرسوم تقسیم می شود. تولید افزایشی با شیوه لایه به لایه بودن قادر به تهیه ی قطعات مهندسی با تخلخل و  بهره وری بالا می باشد. همچنین فرآیندی مقرون به صرفه، از لحاظ انرژی کارآمد و سازگار با محیط زیست می ب اشد. مهم ترین فرآیندهای شناخته شده برای ساخت ایمپلنت های پزشکی به روش تولید افزایشی شامل: زینترینگ گزینشی به وسیله لیزر (SLS) ، ذوب گزینشی به وسیله لیزر(SLM) ، شکل گیری پودری (شبکه ای) با پرتو لیزری (LENS) و ذوب پرتو الکترونی (EBM) می باشد.