پروتئین های پاسخ دهنده به تنش شوری در یونجه (L sativa Medicago)

تنش شوری یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که روی صفات زراعی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه تاثیر می گذارد. به منظور ارزیابی اثر تنش شوری (صفر و 200 میلی مولار کلرید سدیم) روی پروتئین های برگ یونجه به روش الکتروفورز دوبعدی، آزمایشی با دو تیمار شوری (سطح صفر و 200 میلی مولار کلرید سدیم) با شش تکرار تحت شرایط هیدروپونیک اجرا شد. تنش شوری باعث کاهش 5/24 و 5/39 درصد وزن تر و وزن خشک گیاهچه ها در اکوتیپ بمی یونجه شد. شناسایی احتمالی پروتئین ها توسط pIو وزن ملکولی تقریبی انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه پروتیوم برگ یونجه نشان داد که 14 لکه تکرار پذیر تحت تنش شوری تغییر بیان داشتند به طوری که 9 لکه پروتئینی افزایش بیان و پنج لکه پروتئینی کاهش بیان نشان دادند. پروتئین های کاندید جزء پروتئین های دخیل در سیستم دفاعی، تنظیم، مسیرهای متابولیسم، تثبیت نیتروژن و کانالی بودند. بیان بالاتر trehalose-phosphate phosphatase 2، پروتئین درگیر در عمل تنظیم، و نیز uracil phosphoribosyl transferase, lastic و β-hydroxyisobutyryl-CoA hydrolase 1، پروتئین های درگیر در متابولیسم انرژی، عملکرد مهم این پروتئین ها را تحت تنش شوری نشان داد. چنین به نظر می رسد که گیاه یونجه از طریق پروتئین های کاندید مشخص شده در این پژوهش موجب کاهش اثر تنش شوری می شود.