اثر تغذیه برگی برخی عناصر ریزمغذی بر جذب گیاه پونه آبی در شرایط کمبود فسفر خاک

فسفر یکی از عناصر پرمصرف کودی بوده و در خاک های آهکی ایران محدودیت جذب دارد. از طرفی با توجه به مشکلات مصرف خاکی عناصر ریزمغذی، کاربرد برگی عناصر ریزمغذی، می تواند اثرات کمبود فسفر را تعدیل نماید. این مطالعه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار با هدف بررسی تاثیر عناصر ریزمغذی (آهن، روی و مس) بر جذب عناصر غذایی گیاه پونه (Mentha aquatica L.) در شرایط کمبود فسفر انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دوسطح کمبود فسفر و نرمال (شاهد) و کاربرد محلول پاشی با دو سطح 1% و 2% بودند. اعمال کمبود فسفر باعث کاهش معنی دار محتوای فسفر در ریشه شد. محلو ل پاشی عناصر مس و آهن 2% باعث افزایش محتوای فسفر در شرایط کمبود فسفر نسبت به شاهد شد. تحت کمبود فسفر تغذیه برگی با آهن، مس، و روی باعث کاهش محتوای فسفر و نیتروژن قابل جذب خاک در بیشتر تیمارها گردید. کاربرد روی و آهن تحت کمبود فسفر به صورت محلول پاشی، غلظت نیترات در اندام هوایی و ریشه را افزایش داد. در تحقیق حاضر محلول پاشی روی، آهن و مس باعث افزایش محتوای آن ها در اندام هوایی و ریشه پونه شد. محلول پاشی آهن 2% باعث افزایش محتوای فسفر، نیترات و آهن اندام هوایی گیاه پونه شد. نتایج مقایسه اورتوگونال نشان داد که بین محلول پاشی ریزمغذی ها و شاهد و محلول پاشی آهن نسبت به روی و مس و محلول پاشی روی نسبت به مس در محتوای عناصر غذایی در اندام هوایی و ریشه گیاه پونه در اغلب موارد تفاوت معنی دار وجود داشت. با توجه به نتایج به دست آمده می توان تغذیه برگی ریزمغذی به صورت محلول پاشی را به عنوان پیشنهاد مناسبی برای کاهش اثرات کمبود عناصر پرمصرف به ویژه فسفر در نظر گرفت. به نظر می رسد محلول پاشی آهن و روی در اندام هوایی و محلول پاشی مس در ریشه بیشترین تاثیر را بر جذب سایر عناصر غذایی دارد.