کارکرد زبان فارسی، به عنوان زبان ملی، در تولید امنیت ملی پایدار
امنیت، نخستین خواسته تمام جوامع از نظامهای سیاسی است که امروزه دارای ابعاد و مولفه های گوناگونی شده و بر تمام پدید ه ها و مسایل جامعه تاثیرگذار است. تعیین یک زبان به عنوان زبان رسمی و ملی، امری طبیعی است که در تمام کشورهای دنیا رایج است. چراکه دستیابی به امنیت پایدار در هر جامعه ای، بدون وجود اتحاد و همبستگی میان گروه های قومی و مذهبی، امکا نپذیر نخواهد بود. زبان میتواند با انتقال فرهنگ و هویت ملی یک سرزمین، عامل مهمی در همبستگی و وفاق ملی محسوب گردد؛ ازای نرو، این پژوهش بر پایه این پرسش شکل گرفت که «در شرایط کنونی چگونه میتوان امنیت ملی ایران را با همبستگی ملی در بافت جمعیتی ایران که ماهیتا و ازنظر قومیتی و خرده فرهنگی متنوع است، حفظ کرد، تداوم بخشید و ارتقا داد ». برای پاسخ به پرسش یادشده، فرضیه اینگونه شکل گرفت که «زبان فارسی،با تثبیت و انتقال هنجارها، خودباوری و مبانی تاریخی و فرهنگی تمام مردم، ازجمله گرو ه های قومی و مذهبی جامعه ایرانی و افزایش احساس سربلندی و افتخار به فرهنگ و هویت ملی، توانسته است در طول تاریخ، سبب یکپارچگی و انسجام ملی و ایجاد امنیت ملی پایدار شود ». این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، انجا مشده و با بررسی کارکردهای زبان فارسی و توانمندی آن در طول تاریخ و پس از تجزی هوتحلیل یافته ها، فرضیه یادشده با روش استدلال استقرایی، تایید شده است.
امنیت ، امنیت ملی ، زبان رسمی ، زبان فارسی ، هویت ملی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.