ارزیابی مدل ارتباطی ذهن آگاهی با شادکامی به واسطه نقش خوددلسوزی، عزت نفس و تنظیم هیجان در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش مدل ارتباطی ذهن آگاهی با شادکامی به واسطه نقش خوددلسوزی، عزت نفس و تنظیم هیجان در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه آماری پژوهش شامل 212 نفر از دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور مرکز تالش در نیمسال اول سال تحصیلی 39-1331 بود که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه شادکامی آکسفورد، مقیاس تنظیم هیجان گراتز و رومر، پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبرگ و مقیاس عزتنفس روزنبرگ و فرم کوتاه مقیاس شفقت خود را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج نشان داد ضرایب مسیر مستقیم استاندارد شده، بین متغیرهای خود دلسوزی، و عزت نفس، با متغیر مالک شادکامی معنادار بود و این متغیرها به صورت مستقیم با شادکامی رابطه داشتند (21/2>p .) متغیر پیشبین ذهن آگاهی به صورت غیرمستقیم و از طریق متغیرهای خود دلسوزی و عزتنفس، با شادکامی رابطه داشت (21/2>p .)همچنین ضریب مسیر مستقیم استاندارد شده، بین متغیر پیش بین تنظیم هیجان با شادکامی (21/2<p ،) معنادار نبود. بر اساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که ذهن آگاهی، خوددلسوزی و عزت نفس در شادکامی دانشجویان نقش داشتند