رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان درمانی بیمارستان های شهر سبزوار در سال 1394

رضایت شغلی از مهم ترین متغیر ها در حیطه رفتار سازمانی است، نارضایتی شغلی کارکنان مراکز درمانی موجب پایین آمدن کیفیت خدمات و در نهایت باعث نارضایتی بیماران خواهد شد. این مطالعه با هدف تعیین رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان درمانی بیمارستان های شهر سبزوار طراحی گردید.

روش ها:

 این مطالعه توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1394 بر روی 230 نفر از کارکنان درمانی بیمارستان های شهر سبزوار با نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. داده های مربوطه با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و رضایت شغلی Minnesota گردآوری شد. رضایت شغلی در شش حیطه و پنج سطح بررسی شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی، کای اسکویر، ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد.

نتایج: 

میانگین و انحراف معیار رضایت شغلی کارکنان درمانی 2/10 ± 88/34 بود. بررسی نتایج در شش حیطه نشان داد که کمترین و بیشترین میزان رضایت به ترتیب در حیطه نظام پرداخت (85/14%) و نوع شغل و امنیت شغلی (97/54%) بود. بین جنس و سابقه کاری با رضایت شغلی ارتباط معنا داری وجود داشت (001/0>P).

بحث و نتیجه گیری:

 با توجه به پایین بودن میزان رضایت شغلی کارکنانی درمانی، مدیران بیمارستان ها باید با بهبود شیوه های مدیریتی و ارتباطی، همچنین بهینه و عادلانه نمودن سیستم پرداختی، زمینه ارتقاء کارکنان درمانی را فراهم نموده و با در نظر گرفتن عوامل دموگرافیکی و شغلی میزان رضایت را به صورت دوره ای جهت تعیین اثر بخشی اقدامات انجام شده ارزیابی نمایند.