تاثیر یک دوره تمرین هوازی اجباری در دوران نوجوانی بر اثرات منفی استرس جدایی از مادر بر استرس اکسیداتیو قلبی در رت های نر بالغ

استرس زودرس به عنوان عامل خطر توسعه افسردگی و آسیب های مرتبط با آن شناخته شده است. کاردیومیوپاتی نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی افسردگی و بیماری های قلبی - عروقی بازی می کند. شواهد نشان می دهد که فعالیت بدنی منظم در دوران نوجوانی ممکن است بتواند اثرات منفی استرس جدایی از مادر را به عنوان یک مدل حیوانی معتبر افسردگی بر رفتار و عملکرد میتوکندریایی قلبی رت های بالغ تعدیل کند.

روش تحقیق: 

در این مطالعه تجربی، استرس جدایی از مادر در 72 نوزاد رت صحرایی نر بوسیله جدایی آن ها از مادرانشان برای 180 دقیقه در روز پس از زایمان روز دوم تا چهاردهم اعمال شد. سپس حیوانات به طور تصادفی در گروه های مختلف دوازده تایی (فلوکستین و نوارگردان) تقسیم شدند و معالجات را طی دوران بلوغ دریافت نمودند. سرانجام اثرات استرس جدایی از مادر در آزمون های رفتاری رت ها ارزیابی شد. نهایتا، گونه های اکسیژن واکنشی، گلوتاتیون میتوکندریایی، ATP و رهایش سیتوکروم c در بافت قلبی حیوانات اندازه گیری گردید. با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه و در سطح معنی داری 05/0≥p؛ داده ها تجزیه و تحلیل شدند.

رفتارهای شبه افسردگی بدنبال استرس جدایی از مادر در رت های صحرایی نر بالغ با اختلال عملکرد میتوکندری قلبی در حیوانات همراه بود. علاوه بر این، نتایج نشان داد که درمان حیوانات با فلوکستین و تمرین اجباری روی نوارگردان طی دوره نوجوانی برخی رفتارهای حیوانی و عملکردهای میتوکندری قلبی را بهبود می بخشد.

نتایج این مطالعه قویا بیانگر اهمیت نوجوانی به عنوان دوره ای است که طی آن درمان حیوانات با اجرای تمرین نوارگردان، اثرات محافظتی قابل توجهی بر اختلالات هموستاز انرژی قلبی ناشی از استرس جدایی از مادر دارد.