بررسی ترجمه ای از مزامیر داود در کتابخانه نمازی خوی

مزامیر داود (تهیلیم) جایگاه والایی در حیات معنوی اهل کتاب دارد و در جامعه اسلامی با نام زبور شناخته می شود. آن چه در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته برخی ترجمه های عربی این کتاب است که بخش های ابتدایی آن ترجمه تهیلیم، اما ادامه آن (به طور خاص از مزمور سوم به بعد) یک متن تالیفی جعلی، با رویکرد موعظه ای اخلاقی است. این متون در اصطلاح فنی شبه مزامیر (Pseudo-Psalms) خوانده می شوند. مقاله حاضر به بررسی یکی از این متون (تاریخ کتابت، 706ق) می پردازد که در کتابخانه نمازی خوی موجود است. در دیباجه نسخه ادعا شده که این ترجمه به دستور مامون بوده و به تایید امام رضا (ع) نیز رسیده است. تحلیل محتوایی این نسخه در چهار محور به این شرح خواهد بود: 1. مقایسه محتوایی نسخه خوی با مزامیر اصلی (تهیلیم)؛ 2. رد پای محتویات نسخه خوی در منابع متقدم اسلامی؛ 3. انعکاس برخی معضلات اخلاقی اجتماعی جامعه در عصر نگارش نسخه؛ 4. مباحث کلامی الهیاتی منعکس در نسخه خوی.