بررسی تاثیر تغییر اقلیم بر رواناب و بیلان آب حوضه آبریز سد لتیان با استفاده از مدلSWAT

تغییرات اقلیمی می‏تواند تهدید بزرگی برای تنوع زیستی و یکپارچگی اکوسیستم ‏ها‏ باشد. از این‏رو، پیشبینی رفتار هیدرولوژیکی حوضه های آبخیز برای حفاظت و بازسازی اکوسیستم‏ها ضروری است. حوضه آبخیز سد لتیان به ‏عنوان یکی از حوضه‏ های کوهستانی کشور با وسعت تقریبی 710 کیلومترمربع در شمال شرق تهران و در غرب شهرستان دماوند واقع شده است. در پژوهش حاضر، برای ارزیابی رواناب و بیلان آبی بر اثر تغییرات اقلیمی، از مدل هیدرولوژیکی نیمه ‏توزیعی SWAT براساس داده ‏های جمع ‏آوری شده طی سال‏های 1988 2014 استفاده شده است. با توجه به ‏دقت زیاد مدل های سری CMIP5، خروجی‏ های این مدل‏ها تحت دو سناریوی RCP2.6 و RCP8.5 برای آینده نزدیک با استفاده از مدل اقلیمی LARS-WG به مدل وارد شد. نتایج شبیه ‏سازی اقلیمی برای دوره 2021-2050 میلادی نشان داد میانگین دما با در نظر گرفتن سناریوی خوش‏بینانه RCP2.6، به‏ طور متوسط  C°75/0 و در سناریوی بدبینانه RCP8.5،C° 45/1 افزایش خواهد یافت. همچنین، نتایج کاهش 2 درصدی بارش در سناریوی RCP8.5 و 5 درصدی بارش در سناریوی RCP2.6 را نشان داد. نتایج رواناب نیز بیانگر بیشترین تغییرات رواناب طی دوره آینده، در ماه می با 4/2 مترمکعب بر ثانیه کاهش و در ماه آوریل با 49/1 مترمکعب بر ثانیه افزایش در سناریوی خوش‏ بینانه است. بیشترین کاهش رواناب نیز در سناریوی بدبینانه RCP8.5 در ماه‏ های می و ژوین پیش‏بینی شده که می‏تواند آثار بسیار بدی روی مقادیر آب ذخیره شده در مخزن سد تا شروع بارندگی‏ های مجدد داشته باشد. میزان تبخیر و تعرق واقعی متوسط سالانه در سناریوی خوش‏بینانه با 3 میلی‏متر افزایش و در سناریوی بدبینانه با 8 میلی‏متر افزایش، تاثیر منفی روی منابع آب قابل‏ دسترس در حوضه آبریز خواهد گذاشت. نتایج تحقیق حاضر بر ضرورت اعمال سیاست‏های مناسب به‏م نظور سازگاری تغییرات اقلیمی مبتنی بر اکوسیستم ‏ها در مدیریت حوضه آبریز لتیان تاکید می‏کند.