معرفی و اجرای FMEA فازی در شرایط عدم قطعیت در یک مطالعه موردی

تجزیه و تحلیل حالات خرابی و اثرات ناشی از آن (FMEA)، ابزاری قدرتمند برای تشخیص و ارزیابی خرابی های بالقوه محصول است. ریسک ها توسط اولویت بندی نمرات ریسک (RPNs) ارزیابی می شود. در طراحی و توسعه محصولات جدید، این روش دارای کاستی ها و ابهامات زیادی است؛ لذا استفاده از اعداد فازی در محاسبه RPNها پیشنهاد شده که البته پیچیدگی های محاسباتی را هم در بر دارد. در این پژوهش، با بررسی انواع ابهامات و عدم اطمینان هایی که در روش سنتی FMEA وجود دارد و نیز بررسی راه حل هایی که برای رفع این مشکلات، در سایر پژوهش ها مطرح شده است، سعی در طراحی نرم افزار بومی در محیط اکسل شده است. این نرم افزار با کمک داده-هایی که در طراحی "سیستم تهویه داخلی زیردریایی" به کار رفته، با موفقیت مورد آزمون قرار گرفت.