تغییرات الکتروفیزیولوژیک قلبی به دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی شدید و پیشرونده درمانده ساز در مردان غیرورزشکار

هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی شدید و پیشرونده درمانده ساز بر تغییرات الکتروفیزیولوژیک قلبی در مردان غیرورزشکار بود.

 مواد و روش ها:

 این مطالعه از نوع نیمه تجربی و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد غیر ورزشکار با دامنه سنی 58/8±93/33 سال می باشد که از این میان 16 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها در گروه تناوبی شدید (4 وهله فعالیت 30 ثانیه ای با حداکثر شدت و 2 دقیقه استراحت غیرفعال) در یک مسافت 20 متری و در فعالیت فزاینده درمانده ساز پروتکل بروس را انجام دادند طول موج P، QRS، T، همچنین تناوب R تا R، قطعه QT، P-R و تغییرات قطعه ST و در مورد شدت ارتفاع موج P و QRS اندازه گیری گردید. کلیه متغیرهای پژوهش حاضر را در زمان های استراحت، بلافاصله بعد از اجرای فعالیت ورزشی و در دوره ریکاوری (دو ساعت بعد از فعالیت) گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS از روش آزمون آماری ANOVA و سپس از آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.

مشخص شد بین دو گروه تمرینی تفاوت معنی داری در میزان QT، P-R، QRS و P نوار قلب وجود ندارد.

نتیجه گیری:

پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات شدید همانند تمرینات وامانده ساز می تواند تغییرات را در فعالیت های ساختاری قلب ایجاد کند. پیشنهاد می شود از تحمیل تمرین های با شدت حداکثر و وامانده ساز به افرادی که آمادگی لازم را در راستای سازگاری ضربان قلب ندارد، اجتناب شود.