نگاهی به کتاب شناسی انتقادی جامعه‏ شناسی تشیع

کتاب‏ شناسی انتقادی جامعه‏ شناسی تشیع کتابی است که نویسندگان در آن به مذهب تشیع ازمنظری جامعه‏ شناسی و باتوجه به آثاری که درطی هفت دهه اخیر منتشر شده‏، پرداخته اند. نویسندگان در هر فصل از فصل‏های هشت‏گانه کتاب یکی از موضوعات اجتماعی کاربردی دین را بررسی کرده اند. در هر فصل، یکی از تحقیقی ترین مقالات پژوهشی باتوجه به ویژگی‏ هایی چون بررسی جامعه شناختی، حجم مقاله، کاربردی بودن پی نوشت‏ها تقسیم ‏بندی موضوعی شده است. کتاب به دلیل ماهیت تالیف گروهی هماهنگی لازم را به لحاظ محتوا و بررسی موضوع ندارد.مولفان کتاب کوشیده اند تا به مذهب تشیع نه ازمنظر کلامی و فلسفی یا فقهی بلکه ازجنبه اجتماعی آن و تاثیراتی که در جامعه و انسجام میان مردم دارد بپردازند. فصل‏ های هشت گانه کتاب بدین شرح اند: تاریخ اجتماعی؛ روحانیت و مرجعیت؛ سیاست و قدرت؛ هنر، ادبیات، و فرهنگ؛ مناسک؛ عرفان و تصوف؛ اماکن مذهبی و زیارت؛ انتظار و مهدویت.روش به کاررفته در این اثر را باید روشی اسنادی و هرمنوتیکال دانست که نویسندگان مقالات مختلف بیش تر به شرح برداشت های خود از یک کتاب و محتوای آن پرداخته اند.