تحلیل رابطه ساختاری اعتماد سازمانی با بهبود خود اثربخشی و اخلاق حرفه ای پرستاران

یکی از موضوعات مهم در مدیریت، بحث ارزش های اخلاقی و نگرش کارکنان در محیط کار است که روی نتایج و فرایندهای عملیاتی تاثیر می گذارد. بیمارستانها به عنوان سازمانهای حرفه ای نیازمند وجود شرایطی هستند تا نیروهای متخصص را از طریق اعتماد متقابل، باورهای ذهنی و رفتارهای اخلاقی خود را توسعه دهند.

این تحقیق یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است که جامعه آماری آن پرستاران بیمارستانهای دولتی استان تهران بوده و نمونه آماری براساس فرمول کوکران 372 نفر برآورد گردید که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های اعتماد سازمانی رونالد و لاورنس، خود اثربخشی میشل و اخلاق حرفه ای شواتز بود که در طیف پنج ارزشی طراحی شده اند. جهت تعیین روایی و پایایی پرسشنامه ها نظرات 35 خبره بررسی گردید که مطلوب بودن گویه ها را تایید کردند. داده های پژوهش به وسیله آزمون های کولموگروف-اسمیرنف و همبستگی پیرسون و رگرسیون در نرم افزار اس پی اس اس 22 و آزمون معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل 5/8 سنجش شدند.

نتایج آزمون ها نشان داد متغیرهای تحقیق دارای توزیع نرمال هستند و ضریب همبستگی بین اعتماد سازمانی و خود اثربخشی (852/0 =r)، بین اعتماد سازمانی و اخلاق حرفه ای (846/0 =r) و بین خود اثربخشی و اخلاق حرفه ای (861/0 =r) بود که این مقادیر نشان دهنده وجود رابطه قوی، مثبت و معنادار بین متغیرها است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد خود اثربخشی و اخلاق حرفه ای تاثیرپذیری بالایی نسبت به تغییرات اعتماد سازمانی دارند. در نهایت ضرایب بتا در معادلات ساختاری، معناداری مسیرها و میزان قابل قبولی از تاثیرگذاری متغیرها را تبیین کرد.

با توجه به نتایج تحقیق، وجود اعتماد سازمانی عاملی موثر در باور و نگرش افراد به قابلیت ها و تواناییهایی فردی شان است که نوع رفتار فردی را تعیین می کند. لذا جهت افزایش همبستگی و انسجام سازمانی پیشنهاد می شود فرهنگ اعتماد در بیمارستانها نهادینه شود تا ضمن ارتقا کیفیت روابط فردی و سازمانی و هدفمند شدن فرایندها، میزان پاسخگویی و مسئولیت پذیری افزایش یابد.