تجویز دکس مدتومدین همراه با بوپیواکائین داخل نخاعی بر میزان بروز لرز پس از عمل جراحی ارتوپدی فمور و تیبیا: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور

لرز پس از بیهوشی باعث احساس ناراحتی در بیمارمی شود. بسیاری از داروها جهت جلوگیری یا کاهش لرز مورد مطالعه قرار گرفته اند،اما هنوزداروی ایده آل مورد تایید نهایی قرار نگرفته است.هدف از مطالعه حاضرتعیین اثر دکس مدتومدین به همراه بوپیواکایین در روش بی حسی نخاعی بر پیشگیری از بروز لرز در عمل های جراحی ارتوپدی شکستگی تیبیا و فمور بود.

این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 60 بیمار 18تا 50 سال با کلاس بی هوشی (ASA class) 1و2که کاندیدای عمل جراحی ارتوپدی شکستگی تیبیا و فمور بودند، در سال 1397 صورت پذیرفت.بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند؛ گروه مداخله: 5/12میلی گرم بوپیواکایین (5/2 سی سی) و 5میکروگرم دکس مدتومدین (5/0میلی لیتر)و گروه شاهد: 5/12 میکروگرم بوپیواکایین و5/0 میلی لیتر نرمال). فشارخونسیستولی،دیاستولیومتوسط خون شریانی و درصد اشباع اکسیژن خون درزمانهای قبل از بی حسی اسپاینال، بعدازبی حسی وسپس هراز 15دقیقه تااتمام عمل جراحی ودرزمان ریکاوری ثبت گردید.درزمان های2، 4، 8، 12 و 24 ساعت پس ازعمل ازنظرمیزان لرزموردارزیابی قرار گرفتند. تجزیه وتحلیل اطلاعات بوسیله شاخص های آمار توصیفی(میانگین و درصد و انحراف معیار) و آزمون های آماری استنباطی (کای اسکویر، تی تست، من ویتنییو)با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد.

میانگین سنی بیماران در گروه شاهد 7/14 ± 6/36 سال و در گروه مداخله 6/8 ± 7/32 سال بود. دو گرو ه مداخله وشاهد از لحاظ فراوانی لرز در زمان های2 (3/4% و 1/7%) و 4 (5/4% و 1/24%) ساعت بعد از عمل تفاوت معنی داری نداشتند. هر چند افراد گروه مداخله در ساعت های 8، 12 و 24 بعد از عمل جراحی هیچ گونه لرزی را گزارش نکردند اما با گروه شاهد (1/7%، 6/3% و 6/3%) تفاوت معنی دار نداشتند.

نتایج مطالعه نشان می دهد که افزودن 5میکروگرم دکس مدتومدین به بوپیواکایین در روش بی حسی نخاعی باعث کاهش میزان بروز لرز  بعد از عمل می شود،ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبوده است بنابراین به نظر می رسددر این زمینه، نیاز به مطالعات جامع تر و با حجم نمونه زیادتری می باشد.