مقاله غیر سبک شناسی گونه شناسی اشعار کلهری

شعر و شاعری در میان قوم کلهر از اهمیتی ویژه برخوردار است. این ویژگی به دلیل قرار گرفتن در بستر طبیعت، کوه، دشت، جنگل، رودخانه و استفاده از این مواهب الهی است. از آنجا که پژوهنده خود از گویشوران این قوم است و با درونمایه و مضامین این اشعار آشناست، بر آن است تا نشان دهد که چگونه سروده های قومی در بر قراری ارتباطات اجتماعی، تداوم فرهنگ و پاسداری از میراث فرهنگی و انتقال آن به نسلهای بعد، نقشی بسزا دارد. از این رو به کارکردهای اشعار کلهری در زندگی مردم و نقش آن در کار و فعالیتهای روزانه پرداخته شده است. هدف اصلی در این پژوهش طبقه بندی گونه های شعر کلهری است که با توجه به مضامین و کارکرد های اجتماعی به هفت طبقه تقسیم شده است. اشعار نیایش. اشعار خواب و نوازش. اشعار کار. اشعار سوگ. اشعار سرگرمی. اشعار سرور. اشعار تغزلی. در این پژوهش شیوه کار به سبک کتابخانه ای و در پاره ای موارد تحقیقات میدانی است و به روش تحلیلی توصیفی اشعار کلهری طبقه بندی و تحلیل شده اند. نتایج مطالعات انجام شده نشان میدهد که ضرب المثلها و واگویه ها در گونه اشعار کلهری قرار نمیگیرند. مضامین هوره در گذر زمان تحول یافته است. باور های دینی و آیینی مخصوصا در اشعار کار جایگاهی ویژه دارد.