میکروذرات ایجاد شده با روش الکترواسپری با استفاده از بسپارهای ایزوله پروتئین آب پنیر و کمپلکس بتا سیکلودکسترین

در این مطالعه از پتانسیل روش الکترواسپری برای درونپوشانی کورکومین در بسپارهای ایزوله پروتئین آب پنیر و ترکیب ایزوله پروتئین آب پنیر/ بتاسیکلودکسترین استفاده شد. ذرات درونپوشانی شده از لحاظ فیزیکوشیمیایی و نحوه رهایش مورد بررسی قرار گرفت. در غلظت ایزوله پروتئین آب پنیر 25%، ذرات یکنواخت تری شکل گرفت و بیشتر این ذرات کمتر از 7/0 میکرومتر قطر داشتند. کارایی درونپوشانی کورکومین در ایزوله پروتئین آب پنیر و ایزوله پروتئین آب پنیر/ بتاسیکلودکسترین به ترتیب 4/45 % و 6/53 % اندازه گیری شد. گرماسنجی افتراقی و آنالیز توزین حرارتی ذرات درونپوشانی شده نشان داد این دو بسپار توانایی افزایش مقاومت حرارتی کورکومین را ندارند. کورکومین درونپوشانی شده پایداری بالاتری از حالت خالص کورکومین در شرایط اسیدی و قلیایی از خود نشان داد و رهایش کورکومین در حالت درونپوشانی شده در محلول بافر فسفات (4/7 pH,)پس از مدت 7 ساعت به میزان 40 % اندازه گیری شد.